> Mijn eerste etappe is behoorlijk lang maar het landschap is haast pannenkoekvlak en je kan stevig doorstappen over landelijke paden en wegen. 36 km is wel een lange afstand, wie de tocht wil breken kan bijvoorbeeld na 22 km overnachten in B & B De Passerel. Eindpunt en startpunt van mijn lange dagwandeling zijn vlot verbonden met elkaar: in het gehucht 't Hasselt neem ik bus 16 naar Kinrooi. Vanuit het Kinrooise centrum wandel ik nog 1km oostelijk langs de verkeersweg en een windmolen richting Kessenich, om na een dikke kilometer aan te sluiten op de langeafstandswandeling Kempen~Broek.
> Ik verlaat de verkeersweg Kinrooi - Kessenich (N73) om rechts de Nagelstraat in te slaan. Al na 30 meter rechtsvoor aanhouden (Suzenweg). Bij de waterzuiveringsinstallatie van Aquafin gaat langeafstandswandeling Kempen~Broek links een graspad op dat het kanaaltje Lossing volgt.
Startpagina > Wandelen > L A W Kempen~Broek
> We wandelen een tijdje langs de beek en een kleine kilometer verder nemen we bij het brugje een asfaltweg naar rechts. Op een kruispunt weer rechts (Raam). De omgeving is vrij vlak en bestaat uit grote landbouwpercelen waarin plukjes bos en boerderijen en schuren. 200 meter verder, voorbij een rustbank en ter hoogte van de hoogspanningslijn, gaan we links de Jettenweg in richting N762 (Kinrooi - Maaseik).
> Zowat 150 meter na de kruising met die verkeersweg kom je langs Camping Geerenshoeve (restaurant, café + terras open vanaf 11 u in het toeristisch seizoen). De geasfalteerde Steyvershofstraat gaat ter hoogte van een beekje over in de Raamweg. Dat beekje vormt hier de grens tussen de gemeenten Kinrooi en Maaseik. Bij een vorksplitsing niet de Krekershofweg nemen maar rechts aanhouden, naar het gehucht Gremelslo toe om 60 meter verder rechts een kiezelweg te nemen die aan de rechterzijde is afgezoomd met een rij eiken.
> Een paar korte bochten verder loop je het natte bos van Gremelslo in. Vogelkers staat er in bloesem, natuurliefhebbers zien die woekeraars liever niet, ze worden dan ook wel eens 'vogelpest' genoemd. Verder bestaat het bos uit een erg bonte samenstelling van sparren, eik, populier, enz.
> Op een T-kruispunt naar links. Bij een tweede kruispunt van bospaden weer naar rechts. De langeafstandswandeling Kempen~Broek is de enige recreatieve route die door dit bos bij Gremelslo loopt, de bospaden zijn dan ook amper belopen. Andere bosrecreanten dan wandelaars zijn hier trouwens niet toegelaten. Eerste pad links, het ligt er vrij modderig bij. Net voor je een veld bereikt, moet je rechts het dennenbos in (er is hier eigenlijk geen gebaand pad). Na 50 meter ben je alweer uit dit bosje en op een duidelijker bospad gekomen, ga je links op enkele barelen af.
> Je kruist er een asfaltwegje. Hier vertrekt een gemarkeerde inkortingverbinding van 3 km. De hoofdroute loopt gewoon rechtdoor over een prettig bospad van het bosreservaat Jagersborg. Onder de aprilse lentezon fladdert hier de eerste generatie vlinders van het jaar: Dagpauwoog, citroentjes, oranjetipje, geaderd witje en het alom tegenwoordige bont zandoogje, dat niets liever doet dan constant fladderen tussen licht en schaduw. Onder de libellen (symbool van Kempen~Broek) spot ik de vuurjuffer, er komt er zelfs eentje op mijn shirt zitten.
> Je komt bij een brugje over de brede beek 'Zwart Water' en neemt hier het pad dat langs het pompstation van een gelijknamige bedrijventerrein 'Jagersborg' loopt. Onmiddellijk na de laatste fabriek links een asfaltwegje op dat je tot op de verkeersweg Neeroeteren - Maaseik brengt (N773 of Diestersteenweg). Er is een tankstation met een winkeltje.
> Rechts even de N773 volgen richting Neeroeteren tot net voor Hoeve Jagersborg. Dit is de hoeve vanwaaruit de bossen en weiden rondom werden geëxploiteerd. De huidige gebouwen gaan terug tot midden 19de eeuw. De hoeve had ook een herberg. Net voor Hoeve Jagersborg links de N773 verlaten voor een met steenslag verharde weg (Wurfelderbroekweg).
> Precies 1 km verder ga je bij de eerste huizen scherp links een privéweg op van het kasteel Wurfeld. We wandelen langs bos en het kasteel van Wurfeld (restaurant, parking en instappunt voor de LAW Kempen~Broek).
> Wat verder zien we links de kerk van het Maaseikse gehucht Wurfeld liggen maar het langeafstandspad Kempen~Broek gaat op het kruispunt bij een picknickbank rechts de geasfalteerde Kapelweg op en langs de officiële kasteelingang.
> We arriveren op een T-kruising bij de Wurfeldermolen. Deze watermolen was wellicht al in bedrijf sinds de 15de eeuw en heeft over de eeuwen heen verschillende functies gehad, ondermeer als graanmolen, volmolen, schorsmolen en papiermolen. De constructie met gebouwen die je nu ziet, dateert grotendeels van 1560. Rond 1960 werd het rad definitief stilgelegd. Vanop de straat kan je zien dat er nog een watermolenrad aanwezig is. In principe is de hele mechaniek ook nu nog maalvaardig. Merkwaardig is dat het waterrad tussen twee gebouwen is geprangd en zelfs onderdak staat. Het gerestaureerde en gemoderniseerde molengebouw wordt trouwens nog steeds bewoond door een afstammelinge van de laatste molenaars. Sinds 1993 is de Wurfeldelmolen een geklasseerd monument, te bezoeken na afspraak.
> We gaan rechts de geasfalteerde Wurfeldermolenweg op. Voorbij een boerderij wordt deze weg onverhard en slingert hij rechtdoor de velden in. Inmiddels is het duidelijk geworden wat wandelen door Kempen~Broek van kamer naar kamer voorstelt: momenteel wandelen we over zo'n lange 'tussengang' naar de volgende 'kamer' van natuur. Op een T-kruispunt van veldwegen rechtsaf over een met eiken afgezoomd pad langs een weide. We zijn in de Tösch aangekomen, een moerassig natuurgebied.
> Vlak voor de brug over de Bosbeek en bij een site met rustbanken en infopanelen gaan we links een prachtig paadje op dat tussen een grote vijver en de Bosbeek loopt. Veel kans dat je onderweg Konikpaarden en Schotse Highlanders ziet grazen, ze zorgen ervoor dat een gedeelte van het moerasgebied open blijft en dragen zo bij tot het gevarieerde uitzicht van de Tösch.
> Je loopt rond de natste stroken van het gebied en onmiddellijk voorbij een doorgangssluis voor de Konikpaarden en de Highlanders, ga je rechts een graspad op. Het pad draait en keert door meer natte stroken en weiden.
> Even opletten als je de eerste huizen van het gehucht Schootsheide ziet. 50 meter voor je het eerste huis bereikt moet je rechts voor een weideafspanning een weide in. Iets verder steek je rechts een beekje over en tussen weideafspanningen door bereik je een brugje over de Bosbeek bij een afgelegen fermette. Over kleine paadjes draai je rond de fermette over een pad waarlangs een rij elzen en populieren groeit. Bij een poortingang loop je links, de weg slingert door de weiden. Op een T-kruising alweer naar rechts. Bij een volgende vorksplitsing links aanhouden om 40 meter verder links een grassig pad te nemen. Bij een mooie uitgespreide eik (met rustbank) links door een gevarieerd bocagelandschap van bos, afgezoomde weiden en velden. We zijn hier volop in natuurgebied Langeren aan het wandelen.
> In een volgende bocht naar rechts meedraaien richting Diestersteenweg (N773). Net voor deze verkeersweg echter links nemen om voorbij enkele huizen toch bij de drukke N773 te komen. Voorzichtig oversteken, even naar links en dan rechts een kaarsrechte asfaltweg in. Na 100 meter links een andere rechte weg op die naar de Neeroeterse wijk Voorshoven loopt. Op een kruispunt rechtdoor. Deze Heiweg gaat nu sterk draaien en aan een volgend kruispunt nogmaals rechtdoor. De Heiweg wordt hier de Wieërsweg. Op een T-kruising naar links de Sleyweg in. Op een volgende T-kruising rechts (Tienderstraat).
> Even later laten we een verkortingsroute van LAW Kempen~Broek rechts aftakken, de hoofdroute loopt over de Tienderstraat rechtdoor tot op het kruispunt met de drukke Kinrooiersteenweg (N757). Oversteken en vervolgen in de Oude Kuil. We zullen dit asfaltwegje kilometerslang volgen in een grote slingerbeweging rond het kasteeldomein Oude Kuil. Dit domein is niet enkel privé, ook een aantal paden zijn afgesloten omwille van 'kogelgevaar' zoals de bordjes waarschuwen. Het betreft hier een oefengebied van schutterij Sint-Anna uit Voorshoven. Deze vereniging hield eind 2008 door een gebrek aan leden op met te bestaan na maar liefst 370 jaar geschiedenis! De bordjes zouden inmiddels dus ook moeten verdwenen zijn.
> Over de beek Schaachterzijp rechtdoor. De Oude Kuil is een uitstekend fietswegje maar door het asfalt minder geschikt om lang over te wandelen, hoewel de groene omgeving een en al rust uitstraalt. Onderweg passeer je rond De Brand enkele natuurgebieden die in beheer zijn van Natuurpunt. Na bijna 2 km kom je voorbij enkele rustbanken, nog 800 meter verder neem je bij een vorksplitsing het geasfalteerde wegje rechtsvoor (Solterdijk).
> Bij een volgende splitsing, 800 meter verder, neem je het asfalt links. Je wandelt over deze weg langs twee groepen veestallen en dadelijk daarna komt een asfaltwegje van rechts. Het wordt gebruikt voor een inkortingroute van LAW Kempen~Broek en is tevens een variantroute van GR 561 richting Kinrooi (doorstreepte witrode tekens). We wandelen over de hoofdroute van LAW Kempen~Broek echter nog ietsje rechtdoor, tot op een T-kruispunt bij een oude woning met opschrift 'St Corneliusmelkerij 1910'. Pas op dat punt gaan we naar rechts (Solterweg).
> De brede, nogal saaie weg loopt langs een kapel voor OLV van Fatima. Voorbij een trage bocht kom je langs B & B 'De Passerel', fiets- en vakantieverblijf waar ook gasten voor één nacht terecht kunnen mits het betalen van een supplement. Net voorbij de B & B ga je links langs een picknickbank tot bij de Zuid-Willemsvaart.
> Dit kanaal paste in de plannen van Napoleon Bonaparte om de Maas- en Rijnbekken vlotter te ontsluiten naar de haven van Antwerpen. De werken voor zijn 'Grand Canal du Nord' startten in 1804. Onder het Hollands Bewind van Willem werden de werken voltooid als onderdeel van een eigen Nederlands kanalennet.
> Na de onafhankelijkheid van België werd met het kanaal Bocholt - Herentals een verbinding gerealiseerd van de Zuid-Willemsvaart naar Antwerpen. Later zou het Albertkanaal die snelle verbinding tussen Maas en Schelde grotendeels overnemen.
> Via de voetgangersbrug gaan we de vaart over en komen zo in Gruitrode-Solt. We volgen het licht verharde jaagpad in noordwestelijke richting, nog steeds tesamen met de GR 561 variant (rustbank). Het jaagpad is afgelijnd met een mooie rij eiken en af en toe met een dunne rietkraag. Na anderhalve kilometer verlaat je het jaagpad bij een sluisje en een brug op de Itterbeek.
> LAW Kempen~Broek zal hier een grote lus maken om na iets meer dan 9 km uit te komen op slechts 300 meter van het punt waar we de Zuid-Willemsvaart tijdelijk verlaten. Vooral het eerste deel van deze lus is boeiend en afwisselend.
> Het mooie paadje langs de Itterbeek bereikt een asfaltweg, kruist deze en vervolgt aan de andere oever van de propere beek. Al snel komt de kerk van Opitter in zicht. Vlakbij vind je een frituur met drankautomaat, een apotheek, een tankstation met winkel en een pleintje met rustbanken.
> De hoofdweg door het dorp kruisen, rechtdoor in de vallei van de Itterbeek. Je komt langs een speeltuin bij cafetaria Itterdal en vervolgt door een Engels park met vijvers en arboretum. Voorbij nog een speeltuin en café tot de Molenstraat. Even links-rechts hier bij een bushalte.
> De hele tijd al loopt de GR 561-variant met ons mee, hier vlak voor de Pollismolen vervoegt de hoofdroute van die GR 561 ons pad.
> LAW Kempen~Broek loopt door het erf van de Pollismolen (nu restaurant-hotel met terras).
> LAW Kempen~Broek loopt door het erf van de Pollismolen. Het schoepenrad van de molen bevindt zich aan westelijke zijde. Vlakbij ligt een in percelen bewerkt moerassig terrein waarin onder andere paardenstaart groeit. Een plankjespad voert je er met droge voeten doorheen om zo in bos te komen. Van kortbij zag ik een bonte specht aan het werk, fascinerend dat geklop van zo'n drilboorvogel. Bij de ingang van het bos vind je picknickbanken.
> Bij een volgende picknickbank, een heel eind verderop, gaat LAW Kempen~Broek naar rechts omhoog de steilrand op. Zowaar een korte beklimming! Boven op de Steenberg splitst GR 561 af van onze route. We lopen kort rechts om dan links te vervolgen over een veldweg.
> 200 meter verder kruising met een asfaltweg, rechtdoor over de geasfalteerde Steenbergstraat. Een weids landschap spreidt zich open, relatief hoog gelegen, dus droger en met meer akkers dan weiden hier. We zijn hier even niet meer in Kempen~Broek maar in de Hoge Kempen. De Steenbergstraat slingert langs een dennenbosje naar enkele huizen toe. Ze gaat weer dalen en we nemen dan de eerste weg rechts. Het pad daalt langzaam naar de verkeersweg Bree - Opitter (N721) om deze te kruisen en te vervolgen in de Hovestraat. 80 meter verder links afslaan in een met eiken afgelijnde veldweg. Waar deze veldweg weer naar de N721 begint te draaien neem je een andere veldweg rechts die je na een bocht langs de kruidentuin Stukkenheidehof brengt (rondleidingen tussen 1 mei en 30 september op aanvraag en op zondagnamiddag).
> Rond de kruidentuin in wijzerzin en dan bij de belbushalte rechts de Rorenweg op. Bij een hoeve scherp links afslaan in een veldweg die je uiteindelijk weer tot op de oever van de Zuid-Willemsvaart brengt. Als de wind wat verkeerd zit heb je hier behoorlijk wat stank, afkomstig van de waterzuiveringsinstallaties aan de overkant van de vaart.
> We volgen nu weer het jaagpad langs de vaart richting Opitter over zowat 2,5km. Sommige van de eiken langs het oeverpad hebben monumentale afmetingen, een schitterend plaatje. Aan de overzijde van de vaart is de aflijning met wilde kastanjelaars gebeurd. Onderweg langs de oever passeer je op twee plaatsen bunkers.
> Via de brug van Tongerlo komen we op de andere oever om daar rechts richting Keyartmolen te wandelen. Voor je de molengebouwen (nu een luxe-B&B) bereikt, ga je bij café De Kieper (bistro) links verder over de Keyaertstraat richting centrum van Tongerlo. Voor je de kerk van Tongerlo bereikt, moet je links de verkeersvrije Soezenweg nemen. In het centrum van Tongerlo bevindt zich behalve een gedeeltelijk gotische kerk (geklasseerd) en wat oude huizen, een bakkerij (met broodautomaat), slagerij en een frituur.
> Je kruist de Bosstraat bij een moderne kapel en vervolgt in de Vaartstraat. Deze straat stevent weer op de Zuid-Willemsvaart af die we voor de derde maal een tijdje zullen volgen. Ditmaal dus langs de zijde die is afgezoomd met wilde kastanjelaars.
> Na 1 kilometer en bij een rustbank verlaten we weer het jaagpad door schuinrechts de Hulsbosstraat te nemen. Deze loopt langs velden en weiden van veebedrijven tot een kruispuntje waar we rechts de Roermonderstraat nemen. De Veldstraat laten we rechts liggen. Linksvoor doemt de kerk van 't Hasselt op, gelegen langs de vierbaansweg Bree - Kinrooi.
> Hier hou ik het voor bekeken voor deze lange eerste etappe, het is inmiddels zelfs al helemaal donker geworden.
Jagersborg

Het bos is eigendom van de Vlaamse gemeenschap en in beheer door Agentschap Natuur & Bos. Eeuwenlang was hier een moerassig gebied, daar kwam verandering in door grootschalige drooglegging half 19de eeuw. De moerassen werden omgevormd tot (nat) weiland en bos onder impuls van de nabijgelegen hoeve Jagersborg.

Eind 19de eeuw was het bos van domein Jagersborg grotendeels gevormd. De oudste nog aanwezige bomen zijn eiken uit 1911. Er groeit ook nogal wat spontaan opgeschoten berk. Je kan er verder nog naaldhout aantreffen, op de natste delen elzenbroekbosjes of aanplanting met populier. Op drogere delen, waar licht en zon voldoende ruimte scheppen, komen er nog wat plukken heide voor.

Aan het patroon van rechte paden en (aangelegde) grachten kan je zelf goed merken dat Jagersborg geen historisch oud bos is. In de jaren '70 van vorige eeuw werd het 200 hectare groot bosdomein aangekocht door de nationale overheid.
Tösch - Langeren

Dit natuurgebied bestaat uit twee verschillende landschapstypes, van elkaar gescheiden door de kronkelende Bosbeek. Ten zuiden van de Bosbeek ligt de Tösch, een moerasgebied, ten noorden van de beek ligt Langeren, een oud en typisch akker- en weidelandschap.

Vzw Limburgs Landschap kocht de gebieden aan in 1978, als strategische reactie op de plannen om de Bosbeek recht te trekken. Eigenlijk werd de loop van de Bosbeek in de middeleeuwen al flink gewijzigd ten voordele van de Maaseikse watermolens en grachten, maar het bochtig karakter bleeft wel grotendeels behouden.
Ter hoogte van de Tösch overstroomt de Bosbeek wel vaker, wat het moerassig karakter van dat natuurgebied versterkt. Bovendien is er in de Tösch ook reguliere wateraanvoer uit de Bosbeek via een watertap. Limburgs Landschap liet extra poelen en vijvers graven en bracht met konikpaarden en Schotse runderen grazers in het gebied. Zo wordt te dichte begroeiing onder controle gehouden en is er een sterk gevarieerd biotoop aanwezig, dat nogal wat vogels en waterminnende insekten en reptielen aantrekt. Ook hier is de libel volop aanwezig! Tijdens het broedseizoen wordt een deel van het natuurreservaat afgesloten, dat heeft geen gevolgen voor de wandelaar op de langeafstandswandeling Kempen~Broek.
Aan de andere zijde van de Bosbeek ligt het natuurgebied Langeren, vooral bestaande uit kleine percelen begraasde weiden, afgezoomd met struweel, struiken en bomen. In die nogal wilde en gevarieerde houtwallen vinden heel wat insekten, vogels en kleine zoogdieren een habitat. Vroeger dienden ze ook voor terreinafbakening, als natuurlijke omheiningen voor vee en voor houtsprokkel. Ook dit soort mozaïeklandschap is zowel op historisch als natuurlijk vlak zeker waardevol genoeg om in stand te houden.
Pollismolen Bree & Itterdal

De site van de Pollismolen is een van de twee officiële (symbolische) toegangspoorten tot Grenspark Kempen~Broek langs Vlaamse zijde van de grens. Sinds oktober 2011 is hier een bezoekersonthaal uitgebouwd. Je kan er dus alle inlichtingen bekomen over Kempen~Broek. De balie is niet elke dag bemand, sinds juli 2014 heb je echter elke dag van de week tussen 9 tot 19 u electronisch toegang tot info zoals wandelkaarten.
De Pollismolen is van oorsprong een erg oude watermolen. De geschiedenis ervan gaat terug tot de 13de eeuw, mogelijk zelfs tot de 11de eeuw. De molen ligt aan de Wijshagenbeek, een zijbeek van de Itterbeek, waar ze te Opitter in uitmondt. Oorspronkelijk werd de Itterbeek zelf omgeleid om de molen van voldoende waterdoorstroming te voorzien. In 1961 werd de molen definitief stil gelegd. De gemeente Bree kocht hem aan in 1981 en voerde doorgedreven restauratiewerken uit. Het huidige rad werd in 2008 geplaatst, na een volgende ronde restauraties.
Sinds enkele jaren worden de gebouwen verpacht voor een luxerestaurant-hotel, er is niet echt een café meer, wel een terras waar je ook iets kan drinken. In de oude molengebouwen is behalve het onthaalcentrum ook een interactief bosmuseum voor kinderen gevestigd. Verder is er in de omgeving een biotuin en bosleerpad.

Het Itterdal werd door de Itterbeek uitgeschuurd op de rand van laag gelegen Kempen~Broek met het plateau van de Hoge Kempen. Die rand zal je onmiskenbaar aan den lijve merken als we straks stevig stijgend richting Steenberg wandelen.

Sinds april 2014 kreeg 68 hectare natuur van de Itterbeekvallei een beschermd statuut. Tesamen met de Bosbeek (die we eerder al zagen) behoort de Itterbeek tot de zuiverste waterlopen van Limburg. In het struweel van moerassige poelen, heggen en bosjes voelen heel wat vogels en reptielen zich thuis.
Lossing - Abeek

De naam 'Lossing' staat op je wandelkaart maar eigenlijk gaat het hier om de Abeek, wat correct op de topografische kaart van het NGI staat. 't Is een behoorlijk ingewikkeld verhaal.

Rond 1855 beslist de Belgische overheid om de natte gebieden tussen Bocholt en Molenbeersel geschikt te maken voor landbouw. De drooglegging moet gebeuren door uitdieping en kanalisering van de Abeek, die meer overtollig water moet kunnen afvoeren naar de Maas in Nederland.
Van Nederlandse kant wil men echter niet meewerken aan het project door een stuw op de Abeek af te breken. De Belgen beslissen dan maar om volledig op Belgisch territorium zelf een afwateringskanaal van 20 km te graven naar de Maas, dat wordt de Lossing. Een gecompliceerde zaak, de Lossing moet verschillende beken kruisen, waaronder enkele keren de Abeek. Van 1855 tot 1869 wordt er ambachtelijk gegraven. De onderneming zou uiteindelijk failliet gaan aan het dure kanaal maar de werken waren inmiddels gerealiseerd. Het is dit kunstmatig gegraven kanaaltje waarlangs we nu lopen.

Zowat 100 jaar later (rond 1963) heft Nederland wel de stuw op bij de Uffelse Molen en groeit er een betere verstandhouding met de buur over de grens wat het waterbeheer betreft. Het water van de Lossing kan zijn weg zoeken via de oude loop van de Abeek door Nederland (de Nieuwe Lossing) en omgekeerd vloeit het water van de Abeek nu door een kunstmatige loop, de oude Lossing waar we nu langs wandelen. Vroeger kruisten die twee elkaar op verschillend niveau via een duiker ter hoogte van natuurreservaat De Zig.

Eigenlijk wandelen we dus langs het water van de Abeek hier! Of toch niet helemaal? Om het verhaal nog ingewikkelder te maken moeten we er nog bij vertellen dat De Lossing oorspronkelijk onder de Itterbeek door liep (op een plek enkele honderden meters westelijk dan waar we bij de Lossing kwamen). Door veranderd debiet van de Abeek /Lossing ontstonden er problemen op de Kinrooikruising Abeek (Oude Lossing) / Itterbeek. De kruising werd daarom gewijzigd in een verdeelwerk waarbij het meeste water van de Itterbeek nu door de Abeek / Oude Lossing loopt en het Abeekwater in de loop van de Itterbeek.

Kunt u nog volgen? Ik probeer de historie samen te vatten in één zin: we wandelen hier langs de Abeek, die hier door de bedding van de Oude Lossing loopt en hoofdzakelijk water uit de Itterbeek vervoert.
Oranjetipje, vrouwtje
Jagersborg, Zwart Water
Brugje over de Bosbeek bij Schootsheide
Over een verhard weggetje rond het domein Oude Kuil
Konikpaard in natuureservaat Tösch
Tösch natuurreservaat
Watermolen van Wurfeld
Wurfeld
De Lossing of Abeek
Zuid-Willemsvaart
Paardenstaart in moerasgebied
Tongerlo, Keyartmolen
Langs de Zuid-Willemsvaart
Pollismolen
Opitter en de Itterbeek
LAW Kempen~Broek - 104 km