> Buiten de top van de Pandokrator zijn er immers geen cafés of tavernes onderweg langs het Corfu Trail en het beloofd een warme tocht te worden, zonder veel schaduw.
> In het centrum van Spartillas links een steegje genomen en achter de kerk omhoog over een pad van lange trappen. Stijgen tot een gebetonneerde weg. Daar naar rechts, de weg 100 meter volgen en waar deze een scherpe bocht maakt, ga je rechtdoor over een onverhard pad dat verder stijgt. Na een korte uitvlakking neem je links een pad langs een muurtje.

> We zijn inmiddels al een uur verwijderd van Spartillas en staan op een hoogte van 645 meter (je komt van 385 meter). Door vrij dichte begroeiing trekken we verder. De volgende kilometers zijn ideaal om allerlei orchideeën te ontdekken maar ook andere planten, zoals het gele zonneroosje. De kalk in het karstlandschap trekt zeldzame planten aan.
> Je klimt over wat rotsen om dan op een brede steenslagweg te komen. Even naar rechts en dan links vervolgen over het oude pelgrimspad. In feite loop je verder door een ravijn. We zijn nu op ongeveer 700 meter hoogte. Het karstplateau is verbouwd in terrassen, wat erop wijst dat vroeger hier intensief gewassen werden verbouwd. Eigenlijk prima bivakplaatsen, beter dan de olijfbomen van afgelopen nacht.
> Er loopt hier blijkbaar veel vee rond, hierdoor wordt de vegetatie kort gehouden, wat kansen geeft aan laag groeiende planten en de diversiteit verhoogd. Anderzijds is er toch wel wat overbegrazing precies, te zien en te ruiken aan de massa dierlijke uitwerpselen. Die trekken dan weer een massa vliegen aan. Rode stippen en gele tekens leiden je verder over het verwarrende karstplateau.

> Omdat ik toch wel eens boven wil staan verstop ik mijn rugzak achter het reservoir om zonder bagage de top van de Pandokratoras op te lopen. Die ligt op 906 meter, een 20 à 25 minuten klimmen (150 meter hoogte winnen) over de zigzaggende verkeersweg. De weg werd enkele jaren geleden geasfalteerd voor het toerisme, vroeger was het een ruwe piste. Allemaal mogelijk sinds de politieke oost-west-spanning weg ebde. De berg was immers een uitgelezen observatiepunt richting communistisch Albanië.

> Toch wel uitkijken om niet af te dwalen over paadjes die door het vee zijn gecreëerd. De algemene richting is echter duidelijk: Voor ons ligt de met antennes volgepropte top van de Pandokrator. Ik ontdek 2 soorten orchideeën die ik nog niet eerder zag op het Corfu Trail. Eigenlijk loopt het orchideeënseizoen nu al op zijn einde, vele orchideeënsoorten zijn al uitgebloeid of zelfs alweer vergaan.
> Verder klimmen en ook soms dalen, de vordering over het karstplateau is vrij moeizaam. Populaties van koninginnepages komen hier vrij intensief voor. Uiteindelijk moet je op een berijdbare weg uitkomen ter hoogte van een grote watertank voor het vee. Het Corfu Trail loopt op dit punt niet naar de Pandokratortop maar gaat links.

> Lang blijf ik hier niet. Even genieten van de weidse uitzichten naar Albanië, de Diapontische eilanden, over het karstplateau en naar het voormalig spookdorp Perithia, dat pas morgen op onze wandelroute ligt. Ook het traject dat we de volgende uren zullen volgen kan je vanop de top overschouwen.
> Dan weer vlot afdalen, de rugzak weer opgepikt en op de weg vervolgd (links dus komende van het Corfu Trail via het karstplateau). Na zowat 150 meter rechts een piste op, weg van het aan en af gerij van de toeristenvehikels. Zowat de rest van de hele dagetappe verloopt in de zon, zonder schaduw, insmeren is de boodschap dus en de drankvoorraad wat in het oog houden.
> Na ongeveer 20 minuten ga je rechts. We zijn hier in de omgeving van de 'High Col' zoals vermeld in de Companion Guide. Op dit punt is het mogelijk om het Corfu Trail met één dag in te korten door even 100 meter door te steken en dan noordelijk het pad te vervolgen ipv zuidelijk. Maar ik volg dus het Corfu Trail all the way. Rechts dus bij de eerste splitsing en over een brede piste zo langzaam bijna helemaal rond de Pandokratoros dalen.

> Onderweg ook hier rond de hoogste top massa's vlinders. Even zag ik een weerschijnvlinder (of kleine ijsvogelvlinder?). Verder oa distelvlinder, atalanta, cleopatra, verschillende witjessoorten, parelmoervlinders en prominent aanwezig ook hier de koninginnepage.
> Voorbij het bos van communicatie-antennes ligt een klooster. Zelfs in de kloostertuin is een gigantische antenne geplant. De kloostergebouwen zijn sinds een tijd helemaal gerenoveerd, ze hebben er lang nogal vervallen bij gelegen. Er is ook een café met wellicht dure prijzen. Wat vervelend is dat de toeristen met hun huurwagens, quads en scooters allemaal tot op de top willen rijden. Het lijkt een must see - must do voor de met huurwagens ronttoerende massatoeristen van de stranden.

> Vanaf nu is het stevig klimmen over een oud pelgrimspaadje. Het is af en toe dicht gegroeid, er komt dus wat worstelen met hard struikgewas bij kijken. Ook hier weer lekkere natuurgeuren van tijm, salie en andere kruiden. Een hoge rotsmuur rond en op den duur kom je op een karstplateautje waar het pad wat uitvlakt. Links zie je antennes maar je moet wat rechts aanhouden over dat plateau en het is in deze omgeving dat je zeker op zoek moet naar de kapel van Taxiarchis, gelegen op een 100 meter rechts van het Corfu Trail. De setting van de kapel is prachtig: Gelegen op de rand van een diepe afgrond waar het uitzicht over de oostkust grandioos is. Het kerkje zelf is helaas sterk in verval. Enkele jaren geleden in ook het dak ingestort en dat is wellicht zeer nefast voor de muurschilderingen die nu nog in een redelijk staat te bewonderen zijn. Het instituut kerk trekt er zich niks van aan en bovendien is de kapel eigenlijk privé-bezit. De eigenaars wonen in Athene en tonen geen interesse. De kapel is gewijd aan aan de aartsengelen Gabriël en Michaël. Zonde dat het kerkje vervalt, het zou anders een prachtig geheel vormen met het geweldige panorama. Ook de kaartenmakers van Freytag en Berndt hebben de kapel blijkbaar al opgegeven, hoewel het de meest gedetailleerde toeristische kaart van Korfoe is, komt de kapel van Taxiarchis er niet op voor.

> Ik voelde me wat als een dief in de nacht met mijn tent verdoken opgesteld midden in een olijfboomplantage. Niet de beste overnachtingsplek deze keer. Bij het eerste licht, nog voor de zon op was, had ik mijn tent alweer opgeplooid. Ik heb geen zin om betrapt te worden door de eigenaar van de olijfbomen.
> Vandaag 'een bergetappe', op het programma staat de passage langs de hoogste top van Korfoe, Pantokrator. Eerst terug gewandeld naar het centrum van Spartillas. De dorpswinkel is er al open, dat komt goed uit, ik sla wat water en voedsel in want tijdens deze etappe.

> Het plan was om hier het Corfu Trail tijdelijk te verlaten om een bus te nemen naar een camping langs de kustweg naar Corfu-stad. Even de busuren gecheckt en ik had er mij al bij neer gelegd dat de laatste bus al was gepasseerd. Blijkbaar loopt mijn uurwerk echter nogal voor op de tijd (dat komt er van, van een week volgens de stand van de zon te leven) en toen ik op het punt stond de bushalte te verlaten komt er plots toch nog een bus aangereden! Mijn spullen snel bij elkaar gegrabbeld, voor vannacht wacht mij dus een overnachting op een camping.
> Ik kijk al uit naar de douche na alweer 3 dagen vrij kamperen en zwemmen in zee. Het is nog maar 17u 30, een vroeg etappe-einde dus. Camping Dyionisos is goed gelegen en de faciliteiten zijn er goed, het is er ook rustig. Fijn om even wat extra beschaving op te snuiven.

> Ook verderop verloor ik de loop van het pad. Uiteindelijk moet je bij een betonnen citerne komen om zo een buldozerpad te bereiken. Dat volgen een kleine kilometer tot een schaduwrijke plek met huizen . Daar rechts een pad vinden (er stond een duidelijke gele pijl). Over een rotsig pad zigzag je snel door olijfboomgaarden. Mogelijk moet je wat over of onder olijvennetten lopen.
> Op een betonweg rechts en 100 meter verder loop je we het gehucht Katavalos binnen. Je komt op een klein pleintje, prima geschikt om even te rusten in de schaduw van een enorme ilexboom. Er zijn geen winkels of cafés maar we zijn nu dicht bij het eindpunt van onze dagetappe. Nog even verder dalen tot een weg. Links gaan daar over 100 meter en in een bocht van de weg rechtdoor over een betonwegje en daar 1 minuut later een links pad nemen. Wat verder links loopt een pad door meer olijfboomgaarden. Een betonweg wat verder volg je niet, dadelijk links vervolgen door het groen. Ik moet toch ergens een pijl hebben gemist want na een snelle afdaling langs een paar huizen sta ik meteen op de grote kustweg. Ergens moest ik nog naar links zijn gegaan om meer noordoostelijk op de kustweg te komen. Het kwam mij in feit goed uit want ik kwam onmiddellijk bij een winkeltje terecht waar ik de dorstige, schaduwarme etappe kon doorspoelen.

> Deze voorlaatste etappe brengt je vlak onder de hoogste top van Korfu, de met antennes en een klooster getopte Pantokrator (906 m). De tocht er naar toe loopt over een half vergaan pelgrimspad, langs een kapel in ruïne en over een kastplateau waar zeldzame orchideeën bloeien. Aan de andere zijde van de Pantokrator daal je over brede, stoffige pistes en asfaltwegen langs spookdorp Sinies en helemaal weer tot aan de kustlijn te Kaminaki.

> Oud Sinies is een bergnederzetting die ontstond doordat kustbewoners zich in de 14de eeuw te vaak bedreigd voelden door piraten die de kusten afschuimden. Mogelijk hebben ook malaria verspreidende muggen de mensen de bergen ingejaagd. Feit is dat het leven hier wellicht veel harder was dan aan de kust. Wanneer veranderde Old Sinies dan in spookdorp? Moeilijk te zeggen maar alles wijst er op dat de ontwikkeling van het lucratieve kusttoerisme de inwoners 'naar beneden' lokte om er een beter en gemakkelijker leven op te bouwen.

> Er zijn al plannen geweest om Sinies te doen herleven door er kleinschalige toeristische projecten op te starten in het kader van ecotoerisme. Voorlopig blijft het echter bij plannen.
> Mij even in het hoge gras in de schaduw van de kerk gevleid, om een stukje te eten. Daarna gaat het verder.

> Je lijkt hier op deze weg enorme extra-afstand af te leggen. Bovendien is een flink stuk van de weg recent geasfalteerd maar het was rustig wandelen. Door ondoordachte planning is de nieuwe weg nu al gedeeltelijk onderbroken door instorting van de rotswand en dat zal wellicht niet de laatste instorting zijn. Helemaal eentonig is het nu ook weer niet. De brembegroeiing kleurt de valleiwanden helemaal geel. Dit gebied lijkt een grote populatie aan dambordjes (vlinders) te herbergen. Wel niks schaduw dus onderweg.
> Uiteindelijk komt de zee alweer in zicht in de verte. Vooraleer af te dalen naar het dorp Vinglatouri moet je de eerste weg links nemen, aanvankelijk gebetonneerd. Deze weg slingert eveneens langs enkele valleiwanden, ditmaal regelmatig stijgend. Beneden zie je een een paar kustdorpen liggen, Nissaki en Apolysi. Ook nu is het schaduwloos wandelen.

> Het harde zonlicht op de pistes werkt verblindend, een zonnebril zou handig zijn geweest. Over de saaie steenslagpiste komen aan je linkerzijde de ruïnes van het spookdorp Sinies in zicht. Je zou hier een stuk het Corfu Trail kunnen afsnijden door rechtstreeks een weg te zoeken door het struikgewas richting de kerkruïne maar je kan ook gewoon het Corfu Trail volgen zoals beschreven. Een eind lager kom je via een haarspeldbocht langs een vlottere toegang tot Sinies. Je kan door een poort wandelen (staat gewoonlijk open) en langs enkele gebouwen in ruïne tot het gestutte voormalige kerkgebouw van het dorp.

> Helaas is het oude pad dat van Sinies naar de kust liep niet meer te gebruiken. Op de Freytag & Berndtkaart staat blijkbaar nog het traject over het oude dorpspad ingetekend en oorspronkelijk gebruikte het Corfu Trail ook dat pad. Misschien moet je eens proberen om het te tracen, met enige zin voor avontuur. Het Corfu Trail moet helaas gebruik maken van de bijna 5 km lange (met Europees geld) gebuldozerde weg met schier oneindige kronkels langs de valleiwanden.

> Zowaar weer wat verkeerd gewandeld maar zo kwam ik onverwachts wel een grote beervlinder tegen. Dus op tijd rechts af slaan, op het punt waar een langere stijging eindigt. Deze weg draait na een paar minuten naar links en in die bocht moet je een onduidelijk paadje vinden, even rondspeuren.